Tijdens elke “uit de oude doos” laat ik een foto zien die al jaren geleden gemaakt is door mij. Sommige heb ik nog nooit laten zien terwijl andere foto’s al hele wat getoond zijn. Alles dat achter de foto zit ga ik je vertellen!
Deze foto heb ik naar mijn weten nog nooit online geplaatst. Ik had me bedacht dat ik wel een keer wilde fotograferen als de zon opkwam. Aangezien het hartje zomer was moest ik er dus wel vroeg uit bed. Het weerbericht zag er goed uit en toen ik vroeg in de ochtend opstond was het inderdaad een mooie heldere hemel. Toentertijd had ik nog geen rijbewijs dus ging ik op de fiets. De hond mocht ook mee in de hondenkar en met een mandje voorop had ik mijn camera bij de hand. Gelukkig woonde ik toen maar een half uurtje fietsen van de Dordtse polders af en kon ik een prachtige zonsopgang fotograferen. Op de foto’s zelf was daar uiteindelijk niets van te zien maar daar kwam ik gelukkig pas thuis weer achter.
Met een mooie rode/oranje gloed kwam de zon steeds verder op en ik fotografeerde veel te snel door omdat ik alle plaatjes die ik in mijn  hoofd had gefotografeerd wilde hebben. Toen ik klaar was keek ik eigenlijk pas achter mij en zag ik het mooie kleurenspel zijn eigen weg gaan op de stammen van de bomen. Hier maakte ik dus ook een paar foto’s van.
Aangezien het nog erg vroeg was en ik nog niet naar huis wilde heb ik er maar een heel dagje uit van gemaakt. Ik fietste heel de polder door en stopte regelmatig om de hond ook wat rond te laten rennen. Tegen het middag uur fietste ik maar even snel een wijk in om wat geld te pinnen zodat ik op de terugweg door de polder ook nog even kon lunchen bij een cafeetje dat bij een zwemplas zat.
Rond 3 uur kwam ik weer thuis en na 10 minuten zat ik behoorlijk teleurgesteld achter mijn computer. De foto’s die ik had willen maken waren totaal mislukt. Plus het vroege opstaan maakte me ook niet echt vrolijker. Een flinke middagdut later en uiteindelijke vele dagen later keek ik pas weer eens goed naar de gemaakte foto’s. Toen pas zag ik de bomen weer voorbijkomen. Ze raakte mij. Met de rode gloed en het duister achter de eerste paar bomen werd ik gegrepen door het beeld. Tot op de dag van vandaag kan ik nog steeds niet uitleggen wat mij zo aangrijpt aan deze foto maar hij is mij altijd bij gebleven. Tot op de dag van vandaag.
Vandaag dus de eerste keer dat hij online staat. En misschien wel voor de laatste keer dat ik hem online zet. Maar voor mij is dit een foto die ik nog jarenlang met mij mee zal nemen tot het mij duidelijk zal worden wat het daadwerkelijk is wat deze foto met mij doet.